مطالعه فون بندپایان انگل خارجی سگ در منطقه گیلانغرب استان کرمانشاه

زمینه مطالعه: آلودگی سگ به بندپایان انگل خارجی دارای اهمیت بهداشت انسانی و دامپزشکی در دنیا و ایران به دلیل انتقال عوامل بیماریزا می باشد. هدف: هدف از این مطالعه تعیین فراوانی و تنوع گونه ای بندپایان انگل خارجی در سگ های منطقه گیلانغرب بود. روش کار: 138 قلاده سگ (93 قلاده سگ گله و 45 قلاده سگ نگهبان) به روش تصادفی ساده از فروردین ماه سال1391 تا خرداد ماه سال 1392 مطالعه گردیدند. سطح بدن سگ ها از نظر آلودگی به کنه های سخت بررسی گردیده و در امتداد ضمایم دهانی جدا شدند. جرب ها مستقیماً از پوست و یا با تخریش و هضم آن جمع آوری گردیدند. کک و شپش نیز از سطح بدن جدا گردید و شناسایی شدند. نتایج: آلودگی به انگل های خارجی در 65 قلاده سگ گله (11/47%) و 43 قلاده سگ نگهبان (16/31%) بود. فراوانی آلودگی در سگ های نر نسبت به سگ های ماده کمتر از یک سال اختلاف معنی داری داشت (05/0≥p). بیشترین و کمترین آلودگی کنه سخت به ترتیب از گونه های ریپی سفالوس سانگوینوس (36/35%) و هیالوما مارجیناتوم مارجیناتوم (06/3%) بود. نسبت تعداد کنه به هر قلاده سگ 13/2 با بیشترین توزیع بدنی کنه ریپی سفالوس سانگوینوس (82/24%) در سطح داخلی لاله گوش بود (05/0≥p). اختلاف فراوانی آلودگی کنه سخت در فصل بهار (82/33%) نسبت به سایر فصول معنی دار بود (05/0≥p). 35 قلاده سگ (14/25%) از سگ های تحت مطالعه آلوده به سارکوپتس اسکابیئی (33/15%)، دمودکس کنیس (81/9%)، کتنوسفالیدس کنیس (52/6%)، پولکس ایریتانس (62/3%) و تریکودکتس کنیس (35/4%) بودند. نتیجه گیری نهایی: نتایج این تحقیق نشانگر وجود تنوع گونه ای در فون انگل های خارجی سگ های منطقه بود که می توانند در انتقال آن ها به انسان و نیز انتقال عوامل عفونت زا به سگ ایفای نقش کنند.